พื้นฐานของสิ่งมีชีวิตคือพลังงานที่ได้จากแสงอาทิตย์ เริ่มจากผู้สร้างก่อน คือพวกพืช รับพลังงานแสงอาทิตย์ด้วยใบ และนำพลังงานนั้นแหละ มาสะสมไว้ ถ้าเป็นพวกหัวมัน ไม่ว่าจะเป็น มันเทศ มันสำปะหลัง ฯลฯ หรือตะกูลหัวทั้งหลาย มันก็จะสะสมพลังงานแสงอาทิตย์ไว้ในหัวที่อยู่ใต้ดินของมัน ซึ่งใบของมันก็คือ ชีวะโซล่าเซล นี่แหละ แล้วเราก็ขุดไปกิน หรือเก็บกิน ไม่ว่าจะจากใบผัก หัว หรือผลไม้ก็ตาม และเราก็รับวิตามินแร่ธาตุส่วนนึงไปใช้ในร่างกาย(แร่ธาตุต่างและน้ำเป็นวัตถุดิบในการสร้างถังเก็บพลังงานแสงอาทิตย์ ของพืช) แล้วการที่เรารู้สึกว่ากินแล้วมกำลังวังชา ก็เพราะพลังงานแสงอาทิตย์สะสมที่อยู่ในพืชผู้สร้างนั่นแหละครับ ซึ่งเราแยกธาตุออกมาใช้ด้วยการย่อยโมเลกุล นอกจากวิตามินแร่ธาตุก็มีพลังงานด้วยอย่างที่บอกไป
นี่คือชีววิทยาพื้นฐาน ในบทแรกๆเลย!
แค่เราเอาความรู้ชีววิทยาพื้นฐานระดับมัธยมมามองการเป็นอยู่ในเมืองทุกวันนี้โดยไม่ต้องใช้คนระดับด็อกเตอร์ ก็สรุปได้ว่า เราปล่อยพลังงานแสงอาทิตย์ไปโดยเปล่าประโยชน์ เพราะแทนที่จะมีพืชไว้ค่อยรับแสงแดงเพื่อสร้างอาหารให้เราฟรีๆ เรากลับโบกปูนทับดินซะนี่ สร้างตึกทับ โค่นทิ้งอย่างไม่ใยดี โดยไม่มีการปลูกชดเชยในจุดนั้นเลย(การปลูกจุดอื่นไม่สามารถชดเชยได้อย่างแท้จริง)
พลังงานที่ไม่ได้ใช้อาจตกค้าง จนทำให้โลกร้อนก็ได้
มนุษย์สมัยก่อนฉลาดในการใช้พลังงานแสงอาทิตย์โดยไม่ต้องสร้างโซล่าเซลเลย ก็เพียงแค่ทำการเพาะปลูกใช้พืชผักให้เก็บพลังงานแสงอาทิตย์แล้วมนุษย์ก็มีอาหารแล้ว
ซึ่งเดี๋ยวนี้ก็เริ่มเห็นตึกหลายๆตึกเริ่มมีการปลูกพืชผักสวนครัวไว้บนด่านฟ้ากันบ้างแล้ว ซึ่งเป้าหมายอาจจะเป็นการประหยัดค่าใช้จ่ายและลดความร้อนจากแสงแดด แต่คนที่เคยเรียนชีววิทยามาบ้างก็จะรู้ว่ามันเป็นการใช้ประโยชน์จากแสงอาทิตย์ที่ส่องตัวตึกอย่างคุ้มค่าที่สุด
เมื่อรู้ถึงการใช้ประโยชน์จากแสงอาทิตย์ด้วยอย่างนี้แล้ว วันไหนที่เห็นแสงแดดส่องลงมาที่ระเบียงที่ยังว่างอยู่แทนที่จะให้มันเปลี่ยนพลังงานแสงเป็นพลังงานความร้อน(ฟิสิกส์พื้นฐาน)ก็ลองให้มันเปลี่ยนเป็นอาหารด้วยสิครับ(ชีววิทยาพื้นฐาน)จะได้ไม่เสียเปล่า ก็ด้วยการปลูกพืชผักในกระถางสักหน่อยก็ดี อาจเป็นการลดโลกร้อนด้วยนะ
ที่นี้เราก็ได้ใช้พลังงานแสงอาทิตย์ที่ส่องลงมาที่ระเบียงอย่างมีคุณค่า และวิชาชีววิทยาพื้นฐานที่เรียนมาจะได้เป็นประโยชน์ในชีวิตประจำวันซะที(อย่างน้อยก็เรื่องนึงล่ะ)
