บุกมหาลัยวัยแสวงหา

เพิ่งได้หยิบหนังสือ กล้าที่จะถูกเกลียด มาอ่านอีกครั้ง(เพื่อทบทวนรออ่านเล่ม 2) ผมชอบหนังสือเล่มนี้มาก นอกจากสนุก มีประโยชน์ มันยังทำให้ผมนึกถึงตัวเองสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ตอนนั้นผมคล้ายเด็กหนุ่มในเรื่องเลยครับ ผมบุกไปตามมหาวิทยาลัยต่างๆ เพื่อไปสนทนากับอาจารย์ภาควิชาปรัชญา มหาวิทยาลัยที่ผมบุกไปตอนนั้นมี ม.จันทรเกษม ม.ราม ม.ธรรมศาสตร์ ม.จุฬา ม.ศรีนครินทรวิโรฒ และอื่นๆ ซึ่งตอนนั้นผมสนใจปรัชญาของ ฌอง-ปอล ซาร์ตร์ จึงไปสนทนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับอาจารย์แต่ละท่าน ซึ่งแต่ละท่านก็ถนัดในปรัชญาที่ต่างออกไป ทำให้ผมเปิดกะลาค่อนข้างมากในการปะทะสังสรรค์แต่ละครั้ง และทุกครั้งผมมักจบด้วยคำถามว่า "เรียนปรัชญาแล้วทำงานอะไรครับ?” ซึ่งคำตอบที่ได้มานั้น ไม่ค่อยกระจ่าง จริงๆผมไม่ได้สนใจคำถามนี้ แค่ถามเพื่อเอาไว้ตอบฅนอื่นต่อเท่านั้นเอง แต่หลังจากผมได้ศึกษามากขึ้น ทำให้รู้ว่าที่แท้ ตั้งคำถามผิด! เพราะตอนนั้นยังไม่เข้าใจคำว่า การศึกษา(Education) กับ การฝึกอบรม(Training) อย่างชัดเจน ในการศึกษานั้นเราเรียนเพื่อรู้และนำไปต่อยอด ถ้าอยากรู้ ก็ไปเรียน มันก็แค่นั้นครับ เพราะคุณสามารถไปทำได้ทุกอย่างที่อยากทำหลังจากเรียนจบ ส่วนการฝึกอบรมนั้นชัดเจนในตัวอยู่แล้วว่าคุณไปเรียนเพื่อทำอะไร พอผมกระจ่างในเรื่องนี้ ก็ขำไปกับความเข้าใจผิดของตัวเองในตอนนั้น(ตอนนี้อาจยังเข้าใจผิดอยู่ก็ได้) นึกแล้วก็ฮาดีครับ สมัยหนุ่มๆยังมีเรื่องบุกศาลเจ้าวัดโบสถ์ เพื่อสนทนาเกี่ยวกับศาสนา เข้าป่าเพื่อหาคำตอบของคำถามที่คาใจ ตอนนี้ผมก็ยังคงเรียนรู้อยู่เสมอ และคิดว่าเราคงต้องเรียนตลอดชีวิต เพราะชีวิตไม่เคยหยุดสอน และการเรียนรู้เป็นเรื่องสนุก
จิตวิทยาแบบแอดเลอร์ในหนังสือ กล้าที่จะถูกเกลียด มีส่วนที่เหมือนกับซาร์ตร์คือเรื่องทางเลือก ทุกอย่างที่เราทำเพราะเราเลือกเอง ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม ปรัชญาของซาร์ตร์เป็นปรัชญาต้องห้ามในประเทศไทยอยู่พักหนึ่ง เพราะสอนให้ฅนมีเสรีในการเลือกทุกอย่างด้วยตนเอง ทำให้หนังสือของซาร์ตร์หาได้ยากมาก รวมเรื่องสั้นของซาร์ตร์แปลไทยที่ยังพอหาอ่านได้นั้น ผมค้นเจอในหลืบของห้องสมุด ม.ธรรมศาสตร์ และห้องสมุด ม.ราม เท่านั้นครับ เก่ากึ๊ก ถ้าอยากอ่านก็ลองไปหาอ่านดูได้ ถ้ายังมันอยู่นะครับ
มีใครอ่านหนังสือ กล้าที่จะถูกเกลียด บ้างครับ? เห็นว่าเล่ม 2 ออกมาแล้วนะ กำลังรออ่านเลยครับ ใครอ่านแล้วถ้ามีโอกาสคงได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันบ้างนะครับ📘📕