ฉันกับลูกคิด

ลูกคิดโบราณเก่าแก่เกือบ 100 ปี

ปิดเทอมหน้าร้อนเมื่อ 20 ปีก่อน ฉันไปเยี่ยมคุณตาคุณยายที่เบตง ในบรรยากาศร้อนอบอ้าว ฝุ่นตลบอยู่ในรถโดยสาร ผ่านทิวทัศน์ หน้าผาและภูเขาเขียวขจี ตลอด 2 ช.ม. บนเส้นทางอันคดเคี้ยวนั้น เมื่อที่ถึงที่หมายก็ชวนเหนื่อยอ่อน

ฉันไปถึงก็ต้องนอนพักที่เปลหน้าบ้านให้หายเหนื่อย บ้านของคุณยายท่านจะใช้ไม้ฟืนทำกับข้าว มีไหไว้ทำผักเค็มถนอมอาหาร หุงข้าวด้วยหม้อไฟฟ้า แต่ไม่มีทีวี ไม่มีวิดีโอเกม ยังคงไม่ต้องพูดถึงสมาทโฟนหรือแท็ปเล็ตเลย ตอนนั้นฉันเบื่อมาก แล้วฉันก็เหลือบไปเห็นลูกคิดเก่าเก็บ ฉันหยิบขึ้นมาดู แล้วขอให้คุณแม่สอนให้ คุณแม่สอน บวกลบ เมื่อพอจับหลักได้แล้ว ฉันก็หยิบสมุดหน้าเหลืองมาทำการบวกลบเบอร์โทรศัพท์ด้วยลูกคิด ดีดผิด ๆ ถูก ๆ ลืมปัด 5 บ้าง ลืมปัด 10 บ้าง และฉันก็เพลิดเพลินอยู่กับลูกคิด เสียงดีดลูกคิดไม้ ปึ๊ก! แป๊ก! เป็นเสมือนซาวด์ประกอบฉาก ลักษณะการเรียงตัวของลูกคิดเสมือนภาพในเกม ลูกคิดเป็นวิดีโอเกมสำหรับฉันไปเลยในตอนนั้น โดยโจทย์ที่ฉันชอบเล่นมากที่สุดก็คือ ตั้งค่า 1234567891234 และบวกด้วย 1234567891234 เรื่อยไป การเรียงตัวของลูกคิดจะเป็นความสมมาตรที่แปรเปลี่ยนอย่างสวยงาม ทุกเย็นหลังจากวิ่งเล่นกับเพื่อนชาวเบตงแถวบ้านแล้ว กลับมาอาบน้ำ ทานมื้อเย็น แล้วฉันก็นั่งพลิกสมุดหน้าเหลืองและดีดลูกคิดอยู่อย่างนั้นจนถึงเวลาเข้านอน
จากนั้นฉันก็สนใจศึกษาลูกคิดเพิ่มเติม สมัยนั้นหาศึกษาได้ยากมาก จนฉันได้เจอหนังสือสอนลูกคิดเล่มบาง ๆ กระดาษปรู๊ปเก่าเก็บ อยู่ในร้านหนังสือเก่าแก่แห่งหนึ่งที่เบตง จึงได้ซื้อมาและฝึกหัดลูกคิดเพิ่มเติมด้วยตนเอง
เมื่อกลับบ้านที่ยะลา ฉันก็ยังคงดีดลูกคิดอยู่บ้าง แต่ไม่นานก็ห่างหาย กระทั่งหลายปีต่อมา สมัยมหา'ลัย ฉันนึกสนุกอยากเอาลูกคิดมาเล่นอีก จึงหาซื้อขนาดเล็กที่เรียกกันว่า Soroban และนำมาฝึกใหม่อีกครั้ง ความสนุกเพลิดเพลินก็ยังคงอยู่ ไม่จางหายไปไหน ทุกวันนี้บางครั้งฉันก็เอาลูกคิดมาคิดคำนวณรายการประจำวัน มันเป็นอรรรถอย่างหนึ่งที่ได้เล่นสนุกกับของเก่า ๆ พวกของเก่า ๆ แบบฮาร์ดแวร์เหล่านี้ มันไม่ได้ไร้ประโยชน์หรอก แค่มันเชยเท่านั้น แต่ยังคงใช้ประโยชน์ได้ดีในแบบของมัน
มาลองดีดลูกคิดด้วยกันสิครับ ;)

ปึ๊ก! แป๊ก!

ลูกคิด ลูกคิดพกพา เครื่องคิดเลข และแบบเรียนลูกคิด